۱۳۸۹ تیر ۲۹, سه‌شنبه

سفر چین...

در هر صورت با هزار گرفتاری جور واجور ویزای چین را با هزینه ای بالا و صرف وقت زیاد دریافت کردم. تنها نکته ظریفی که در دریافت ویزا همیشه در خاطرم باقی خواهد ماند مهربانی افسر صدور ویزا در اداره مهاجرت استان پنانگ است. در تمدید ویزای دانشجویی مالزی افسر مهربان با لحنی کاملا جدی گفت 8 روز کاری دیگه بیا و من گفتم 8 روز دیگه کنفرانس چین هم تموم شده  و با جدیت تمام گفت مشکل شماست و گفت نفر بعدی....
فردای همان روز که نا امید از همه جا شده بودم گوشی موبایلم زنگ خورد و همان افسر با همان لحن جدی گفت 1 ساعت دیگه اداره مهاجرت باش ویزات آماده است. و بدون هیچ منتی در هنگام تحویل گذرنامه ام گفت من مشکل شما را درک کردم...
آها یادم اومد , اداره اتباع امور خارجه در ایران را هر وقت سر بزنی پر است از افغانی و ... (البته این برای 2 سال پیش بود که من ایران بودم, الان فکر کنم دیگه اونها هم نباشن!) در اداره مهاجرت مالزی که وارد شده بودم به جز چینی و اروپایی اقشار دیگه ای به چشم نمی خورد...

و اما چین:
با خودم تا لحظه ای که از چین برگشتم فکر می کردم که علم را بیاموزید حتی در چین به روی چشم ولی در چین چی باید بخوریم که از گرسنگی نمیریم؟
هر آنچه در تهران خودتون می بینید در شانگهای هم همونه. عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی, جنگ و دعوای تاکسی دارها بر سر یک مسافر و از همه مهمتر عدم توانایی 99 درصد چینی ها به درک زبان انگلیسی. و به عنوان مهمترین توصیه به توریستهای چین اینکه بدون مترجم به چین نروید که با مشکلات فراوانی برخورد خواهید کرد همچنین یکی از بهترین شهرهای چین برای دیدن هوانگجو است که پیشنهاد می کنم به جای اتلاف وقت در بیجینگ و شانگهای به این شهر بروید.

تنها لذت سفر چین دیدار بزرگان بایوپلیمر پروفسور فیلیپس 90 ساله  و پروفسور ویلیام و ... بود.


و همچنین دیدن از شهر هوانگجو

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر